De wereldreis van Pieter en Lidwine Damen

Op maandagvond 9 december zijn Pieter en Lidwine begonnen met een vliegreis van 24 uur van Amsterdam naar Kaapstad met een tussenstop in Dubai. In Kaapstad, zie foto, maakt Lidwine een excursie naar het bekende Robbeneiland, terwijl Pieter wat probeert uit te rusten van de vermoeiende vliegreis.

Woensdag gaan ze omstreeks 13.00 uur inschepen voor een wekenlange cruise-reis langs de Afrikaanse kust naar Azië. Het weer is prachtig en de verwachting is dat het zo blijft.

Pieter gaat proberen wekelijks een verslag van hun ervaringen te maken en hier op de Probus website kunt u dat volgen.

Wij, de thuisblijvers, wensen hen een behouden vaart, Jan

 

Weekbericht 1

Morgen, 18 december zijn we week aan boord van de Ociania Riviera. De lange reis van Amsterdam heeft de nodige vermoeidheid teweeggebracht. Ruim 24 uur vliegen, met een tussenstop Dubai International Airport’ een heel moderne en luxe bedoening. Schiphol is daarbij eenvoudig te noemen.

Woensdag 14.00 uur inschepen en om16.00 uur de trossen los. Langzaam draaien we de baai uit en passeren op afstand Robbeneiland. De latere president Mandela zat daar ruim 25 jaar gevangen. Op de grote binnenplaats zat hij daar in de hete zon de hele dag rotsblokken in kleine steentjes te slaan, een heel geestdodend werkje.

Enkele jaren voor het einde van zijn opsluiting realiseerde president De Klerk dat de ‘Apartheid’ (lees een ingrijpende segregatie van de verschillende bevolkingsgroepen niet langer kon voortbestaan. Het moest veranderen.

Hij stuurde vertegenwoordiger naar Mandela om hem te beoordelen of hij te vertrouwen was en afstand nam van de gewapende strijd. Hij voerde 60 gesprekken. De conclusie was positief. Daarna begon een proces van resocialisatie en hernieuwde inburgering. Hij verhuisde van zijn cel naar een moderne woning op het gevangeniseiland. Nieuwe kleren werden hem aangemeten. Hij was toonbaar voor Zuid-Afrikanen en de wereld.

Na zijn vrijlating……. Begon hij de gescheiden bevolkingsgroepen bij elkaar te brengen en scheiding van en tussen rassen op te heffen. Het ANC was onder zijn leiding zijn instrument. Tot zover Mandela.

De route verliep verder langs Kaap Goede Hoop (tegenstroming een onrustige zee) naar de Mosselbaai. Het plan om daar te ankeren en aan land te gaan gaat niet door. Een deining van 3 tot 5 meter verhinderde dat. Te gevaarlijk en te veel risico voor ons passagiers. We varen verder naar Port Elizabeth, 1 1/2 dag varen.

In Port Elizabeth gaat een excursie-programma van start naar diverse bestemmingen. Lidwine gaat in mijn plaats naar het a Elephant Park. Ik blijf aan boord.

Na twee nachten varen we verder naar Maputo in Mozambique. Vanwege politieke onrust gaat dit niet door en verleggen we onze koers naar Nacala in Noord-Mozambique om brandstof in te nemen. Twee zeedagen! Rustige zeegang gewoon doorvaren met een snelheid van 20 kts.

Aan boord zijn er allerlei activiteiten om de passagiers bezig te houden. Lezingen, bridgespel en ruime tijd om te dommelen en TV (nieuws, film) te kijken. De lezingen door een Zuid-Afrikaanse gaan over de verschillende groepen en ook over de rol van Mandela. Geen politieke uitspraken.

De andere lezing door een Duitse geograaf handelt over geografische onderwerpen: de Indische oceaan, vulkanisme, en vandaag de sterren aan de hemel. De lezingen zijn zeer informatief.

Morgen naar een klein eilandje aan de noordkant van Madagaskar.

Daarover en over de komende bezoeken aan Zanzibar en Dar es Salaam, later meer.

Goede feestdagen,
Pieter

 

Weekbericht 2

De 2e week, woensdag 18 december is begonnen. Terugblikkend op week 1 moet ik vaststellen, dat het wel een vijftal dagen heeft gekost om mijn eigen draai te vinden als passagier. Normaliter ben ik schipper en bepaal ik hoe te varen. De veranderingen door tegenvallende weersomstandigheden en de verandering van Mayotte naar Zanzibar zorgde voor enige verwarring in mijn routine.

Belangrijk onderdeel van ‘’cruising” is het eten. Voor het diner zijn er zeven (7) mogelijkheden, drie algemene restaurants en 4 speciale. Met een franse keuken, een Italiaans specialiteissresto, de oosterse keuken en tot slot een barbecue restaurant. De gerechten zijn smakelijk en worden goed gepresenteerd door vriendelijk en bekwaam personeel.

Ontbijt is op drie plaatsen verkrijgbaar, een uitgebreide keuze van fruit, broodbeleg en op drie plaatsen worden eieren vers gebakken. Bij elkaar goed oppassen voor de eetlust. Wij proberen dagelijks op het achterdek in de schaduw te ontbijten.

Elke kamer (stateroom) is uitgerust met een groot TV-scherm. Nieuwsberichten (CBS, BBC, en FOX) zijn goed te ontvangen. Verder ontvangen we dagelijks een krantje met Nederlandse nieuwberichten. Maar verder beschikken we over de digitale NRC, Trouw en de Groene Amsterdammer. Bij elkaar voldoende om de wereldontwikkelingen (door een Nederlands oog) te volgen.

Afgelopen donderdag hadden we eindelijk een landexcursie naar het eilandje Nosy Be. Dit maakt deel uit van Madagaskar. Na drie zeedagen was stappen op een vaste bodem aantrekkelijk. Van de 1240 passagiers wilden er 900 voor een excursie aan land gaan. Het schip lag voor anker in de haven en met reddingsboten (tenders genaamd) gingen we aan wal. De logistiek van deze exercitie was onderschat. Tender voor tender verlieten we het schip, maar aan land was slechts een (1) plek om af te meren en uit te stappen beschikbaar. De hele exercitie duurde veel langer dan voorzien. De mensen werden er ongedurig en onrustig van. De teruggang aan boord verliep op dezelfde wijze. Het was duidelijk dat deze exercitie logistiek onderschat was. Vandaag, zaterdag, gaan we het weer proberen, maar met een bepekt aantal van 400.

Nosy Be is klein eilandje. Het riep bij mij weer het beeld op van arm ontwikkelingsgebiedje, kleding, huisjes, kapotte wegen). Als de nacht valt leven de mensen op straat, het is wat koeler, maar er is ook weinig electra. Bij wanbetaling wordt deze afgesloten.

De afgelopen dagen zijn we voor een paar dagen in Tanzania. Voor mij was het een hernieuwde kennismaking. In mijn actieve leven heb ik vooral veel projecten bezocht in het Noordoosten, bij het Victoria meer en een enkele keer Dar es Salaam. In 30 jaar is deze stad enorm gegroeid tot ruim 4 milj. Inwoners, goede wegen en modern verkeer. De oude 2de-handjes zijn uit het stadsbeeld verdwenen. Wat mij verder opvalt is hoe schoon de stad is, geen afval langs de weg noch zwervend plastic vuil. Dat is/was normaal in menig arm land.

Tanzania is ooit een Duitse kolonie geweest. Tijdens de Conferentie van Berlijn is Tangayika als kolonie toegewezen aan de Duitse keizer. Over een periode van 30 jaar hebben de Duitsers het gebied bestuurd. Zij hebben toen hun gebouwen, kantoren en woninghuizen opgebouwd. Het bouwmateriaal was blokken koraal. Veel van deze stenen gebouwen staan er nog. In Bagamayo, de eerste Duitse hoofdstad en 65 km ten noorden van Dar es Salaam zijn zij nog volop aanwezig.

Zojuist, 24 december, krijgen we het bericht van onze kapitein dat we vandaag geen stop gaan maken in Antsiranana, Madagascar. De autoriteiten stellen nu te veel eisen i.v.m een gezondheidsrisico om ons als bezoekers toe te laten. Ik denk dat het toelaten en weer vertrekken in een (1) dag te veel tijd zou vergen. Vandaar het besluit om door te varen naar Mahe op de Malediven. Gelukkig is het goed vaarweer met een rustige zee, bijna geen wond en een stralende zon.

Tot hier, 24 december 2024

Zalig Kerstfeest.

Wij zitten hier volop in zon en varen nu met 19 kts naar de Seychellen, waar we morgenvroeg aankomen.

Pieter en Lidwine